Geen categorie

Waarden zijn belangrijk voor je. Maar je herkent ze waarschijnlijk niet zo snel. Misschien herken je wel een van de volgende situaties: De sfeer op het werk voelt niet goed. Je wilt nu eens voor een organisatie werken waar je je helemaal thuis voelt. Maar hoe kom je daar achter? Je bent ongelooflijk druk maar je hebt niet het idee dat je ergens naar toe gaat.  Graag wil je richting geven in je leven. Je ligt wel eens met mensen overhoop en snapt niet hoe dat komt. Hoe kan je soepeler met mensen omgaan die je niet zo mag?

Een compliment is waardering geven. Een tijdje geleden bracht ik bij een organisatie de bedrijfsprocessen in kaart. Daarvoor interview ik mensen die me vertellen hoe ze hun werk doen, en ik beschrijf dat vervolgens in heldere taal. Ik werkte samen met Anne die me duidelijk en met geduld uitlegde hoe ze het werk uitvoeren. Ze liet me bestaande documenten zien en als ze iets niet helemaal wist haalde ze er collega’s bij. Het geheel liep vlot en sneller dan verwacht was het eerste resultaat bereikt. Toen ik op een vrijdag het pand verliet zag ik Anne staan en ben ik

Met een levenswiel kan je van een afstandje naar je leven kijken. Het is een eenvoudige en doeltreffende oefening om inzicht te krijgen hoe tevreden je bent en om te bepalen wat je zou willen veranderen. Klik op de download voor een PDF met instructie en een voorbeeld (op de hoofdpagina klik eerst op “Lees Meer”). Veel plezier!

Prachtige krantenartikelen De afgelopen zeven zaterdagen las ik met veel plezier een serie artikelen in het NRC. Met prikkelende teksten zetten ze me aan het denken. De serie heeft een licht filosofische insteek en gaat over de prachtige vraag: “Hoe (goed) te leven?”. Bij mij komen er dan vragen naar voren als: hoe richt je je leven in, wat vind je belangrijk, wat doe je en wat laat je? Je wilt keuzes maken uit de vele mogelijkheden, maar waarop baseer je deze? Wanneer voelt het goed voor je, wanneer ben je tevreden? De artikelen raakten iets bij me. Bij het

Opruimen in mijn hoofd: rond 2002 besefte ik dat ik meer rust in mijn hoofd wilde. Mijn enthousiasme voor dingen is fijn en mijn hersenen werken graag, maar er zijn ook momenten nodig om het rustig aan te doen. Ik begon met mediteren. Elke week ging ik naar meditatieles en elke dag oefende ik thuis op zolder op een kussentje. Tijdens het oefenen kwam er rust en na verloop van tijd kon ik deze rust (tot op zekere hoogte) meenemen naar het dagelijks leven. Mediteren is voor mij even tijd voor mezelf nemen, elke dag. Soms maar 2 minuten, soms

Dit is een heel hoopvol boek voor een ieder die persoonlijk drama heeft meegemaakt en zich daarvan wil bevrijden. Ze vertelt haar verhaal over ervaringen in Auschwitz en hoe ze in haar leven geleerd heeft om daar mee om te gaan. Haar boodschap is om voor jezelf de keuze te maken: te kiezen voor vrijheid en weg te gaan van het lijden. Om weg te gaan van een toestand waarin je de bewaker bent van je eigen gevangenis. Het begint er mee om verantwoordelijkheid te nemen over je eigen leven. Geen gemakkelijke keuze maar wel een die een grote verandering

Foto: een fancy Jaspis uit mijn collectie. Een vriend van me heeft het altijd lastig in museums. Vooral bij beeldhouwwerk. Hij loopt naar binnen en ziet de werken, mag ze bekijken. Maar: hij mag ze niet aanraken. Hij mag niet even er aan zitten, even voelen. Hij is Brits en in het Engels, leerde ik van hem, bestaat het woord tactile. Dat gaat over de tast. In het Nederlands komt het neer op ‘even voelen’. Hij is tactile. Dat je ergens aan wil zitten, contact mee wil maken. De stof van een nieuw overhemd door je vingers laten gaan, een