15 okt

Compliment – begin met iets kleins

Compliment - handen met grond en daarin een klein plantje

Een compliment is waardering geven. Een tijdje geleden bracht ik bij een organisatie de bedrijfsprocessen in kaart. Daarvoor interview ik mensen die me vertellen hoe ze hun werk doen, en ik beschrijf dat vervolgens in heldere taal. Ik werkte samen met Anne die me duidelijk en met geduld uitlegde hoe ze het werk uitvoeren. Ze liet me bestaande documenten zien en als ze iets niet helemaal wist haalde ze er collega’s bij. Het geheel liep vlot en sneller dan verwacht was het eerste resultaat bereikt.

Toen ik op een vrijdag het pand verliet zag ik Anne staan en ben ik even naar haar toegelopen. Ik zei: “Hoi Anne, ik wil je graag bedanken voor de fijne samenwerking. Wat ik zo prettig vind is de rust die je laat zien als je vertelt hoe jullie werken. En dat je uit jezelf actie onderneemt, zoals het aanleveren van bestaande documenten. Daardoor heb ik ontspannen kunnen werken en is de opdracht binnen de tijd af”. Haar gezicht: big smile.

Hoe leuk is dat? Iemand waardering geven.

Hoe vaak krijg jij een compliment?

Maar hoe vaak krijg jij een compliment? Als ik dat mensen vraag krijg, hoor ik terug “Bijna nooit”, “Dat is een tijd geleden” of het zure “Daar doen ze bij ons niet aan”.

Technisch gezien is het geven van een compliment niet moeilijk. Je benoemt wat je iemand ziet doen of hoort zeggen en je vertelt het positieve gevolg. Je kunt ook vertellen wat het met jou doet. Dan krijg je bijvoorbeeld: “Dank je wel Sophie. Doordat jij een nieuwe sponsor hebt geworven, kunnen we met deze opdracht verder. Dat geeft me een hoop rust.”

(Een beetje training is handig trouwens: dan kan je oefenen en de vaardigheid eigen maken.)

Waarom gebeurt het dan zo weinig op de werkvloer? Ik denk omdat de mindset er niet naar is:

  • Het werktempo ligt zo hoog dat men er niet bij stilstaat
  • Men vindt het niet ‘professioneel’ om wat van het gevoel te laten zien
  • Men is zo druk met de eigen dingen bezig dat men weinig let op wat de ander doet.

Stop. Ik ga het anders opschrijven. Waarom gebeurt het dan zo weinig? Omdat ook jouw mindset er niet naar is. Want je verwacht het van een ander, terwijl je het zelf ook kunt doen. De vraag wordt dan: waarom geef ik zo weinig complimenten?

  • Mijn werktempo ligt zo hoog, dat ik er niet bij stilsta.
  • Ik vind het niet ‘professioneel’ om wat van mijn gevoel te laten zien.
  • Ik ben zo druk met mijn eigen dingen bezig dat ik weinig let op wat een ander doet.
  • Als ik mensen veel waardering geef ben ik bang dat ze meer salaris gaan vragen .
  • Onbewust denk ik: “iemand in jouw schaal heeft geen complimentjes meer nodig”.
  • Ik krijg zelf weinig positieve feedback en het lukt me daarom niet om wat aardigs tegen een ander te zeggen.

Herkenbaar?

Iets groots

Ik geloof dat iets kleins als een compliment iets groots in zich heeft. Dat het niet alleen gaat over een paar woorden, maar dat het veel zegt over hoe mensen binnen een organisatie met elkaar omgaan. Ik geloof ook dat iets kleins als waardering uitspreken tot grotere veranderingen kan leiden. Positieve aandacht kan een team beter laten functioneren. Het stimuleert initiatief, lef en creativiteit.

Kleine aanpassingen in de manier waarop je met elkaar omgaat kunnen ervoor zorgen dat het werk soepeler verloopt. Dat je meer uit je team haalt. Dat een werkrelatie verbetert. Dat je leiderschap naar tevredenheid vormgeeft.

Voor jezelf is het vaak lastig om te bepalen wat er anders zou moeten. Je zit namelijk middenin het speelveld en je bent niet anders gewend. Een buitenstaander daarentegen kan met een frisse blik naar de zaken kijken. Graag doe ik dat voor je. Ben ik die gesprekspartner om mee van gedachten te wisselen? Kan ik ervoor zorgen dat een bescheiden aanpassing het begin is van iets groters?

Neem eens contact op voor een kennismakingsgesprek. Wie weet heb ik je wat te bieden.