Ruimte geven aan je gevoelens

Gevoelens zijn er. Je kunt ze niet ontwijken. En ze zijn er niet voor niets. Ze hebben je iets te vertellen.

Wil je van ze af? Wil je ze buiten de deur houden? Dan kom je in gevecht. Het lukt je wel, maar ze zullen steeds harder op je deur kloppen. Net zolang tot je gehoor geeft. Totdat je open doet. Hoe lang houd je de deur al dicht? Druk je ze weg, vermijd je ze, ontken je hun bestaan? Herken je ze nog wel?

Gun jezelf de vrijheid om te voelen wat je voelt. Geef ruimte. Luister naar je gevoelens. Wat hebben ze je te vertellen? Wat kan je van ze leren? Als je je ervoor open stelt geef je lucht aan jezelf. Je doorleeft het gevoelde. En dan kan en zal het tot rust komen. De gasten zullen uit eigen beweging vertrekken.

Dit zijn mijn woorden bij het onderstaande gedicht van de dichter Rumi:

 

De herberg

 

Dit mens-zijn is een soort herberg

Elke ochtend weer nieuw bezoek

 

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid

Een flits van inzicht komt

Als een onverwachte gast

 

Verwelkom ze. Ontvang ze allemaal gastvrij

Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt

Die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat

 

Behandel dan toch elke gast met eerbied

Misschien komt hij de boel ontruimen

Om plaats te maken voor extase

 

De donkere gedachte, schaamte, het venijn

Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns

En vraag ze om erbij te komen zitten

 

Wees blij met iedereen die langskomt

De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd

Om jou als raadgever te dienen

 

Je kunt deze tekst hier downloaden: Download - Artikel Ruimte geven aan je gevoelens

Ik schreef eerder over gevoel in dit blog.

Mede geïnspireerd door teksten van Paul Loomans, Virginia Satir. Foto: Ivan Lapyrin (https://unsplash.com/@lapyrin).